این مقاله واشرهای گلگیر را با واشرهای تخت با راهنمایی کاربردی و متمرکز بر کاربرد مقایسه می کند. شما یاد خواهید گرفت که چگونه هر نوع واشر بر توزیع بار، انتخاب مواد، رفتار نصب و نحوه انتخاب واشر مناسب برای کارهای رایج (چوب، ورق فلز، خودرو و برق) تأثیر می گذارد. تمرکز روی دست است: اندازهگیریهایی که باید تماشا کرد، اشتباهات رایجی که باید از آنها اجتناب کرد و یک چک لیست تصمیم گیری فشرده.
واشر تخت (گاهی اوقات واشر ساده نامیده می شود) حلقه ای نازک و معمولاً مسطح از فلز است که به اندازه زیر سر پیچ یا مهره قرار می گیرد تا فشار تماس را پخش کند و از سطوح در برابر لکه گیری محافظت کند. واشر گلگیر یک واشر تخت تخصصی با قطر بیرونی غیرمعمول بزرگ (OD) در مقایسه با قطر داخلی آن (ID) است که برای پخش بار در یک منطقه بسیار وسیعتر طراحی شده است.
تفاوت های اصلی هندسی عبارتند از: قطر داخلی، قطر بیرونی و ضخامت. واشرهای تخت دارای اندازه OD نزدیک به اندازه پیچ هستند، بنابراین در مجموعه های فشرده قرار می گیرند. واشرهای گلگیر اغلب چندین برابر قطر پیچ و مهره دارند تا سوراخ های بزرگ را بپوشانند. ضخامت بر حسب سری و مواد متفاوت است - زمانی که نیاز به جلوگیری از تغییر شکل تحت بارهای گیره زیاد یا فشرده سازی زیرلایه های نرم دارید، واشر ضخیم تری را انتخاب کنید.
هنگام انتخاب اندازه ها از این قوانین کلی استفاده کنید: اگر بستر شکننده، نازک یا دارای سوراخ بزرگی است از واشر گلگیر استفاده کنید. برای اتصالات استاندارد فلز به فلز با سطوح باربر مناسب، معمولاً یک واشر تخت استاندارد کافی است. همیشه شناسه واشر را با قطر اسمی پیچ/سخت افزار (نه تحمل قطر اصلی رزوه) مطابقت دهید.
واشرها فشار یاتاقان را زیر سر پیچ یا مهره تغییر می دهند. OD بزرگتر با افزایش سطح تماس، تنش باربری روی بستر را کاهش می دهد. این برای مواد نرم (پلاستیک، ورق فلزی نازک، چوب) و برای مجموعههایی که لرزش میتواند منجر به خستگی مواد در اطراف یک سوراخ کوچک شود، اهمیت دارد.
یک واشر تخت له شدن موضعی را کاهش می دهد و سطح نشستن را فراهم می کند. واشر گلگیر کشش را کاهش می دهد و نیروی گیره را بر روی یک وصله وسیع تری توزیع می کند. هیچ کدام از واشرها ظرفیت کششی پیچ را تغییر نمی دهند - آنها در درجه اول بر تنش یاتاقان فشاری روی اجزای مجموعه تأثیر می گذارند.
واشرها در فولاد روکش روی، فولاد ضد زنگ (304/316)، برنج، نایلون و سایر پلاستیک های مهندسی شده موجود هستند. برای جلوگیری از خوردگی گالوانیکی، مواد و پوشش را با محیط و بست جفتی مطابقت دهید:
در زیر موقعیت های رایج و نوع واشر مناسب است. این پیشنهادات فرض را بر این میگذارند که شما از درجه پیچ و روش سفت کردن صحیح برای برنامه استفاده میکنید.
واشرها به محافظت از سطوح کمک می کنند اما عمل گشتاور صحیح را جایگزین نمی کنند. از مشخصات گشتاور سازنده پیچ برای درجه و قطر پیچ استفاده کنید. هنگام استفاده از واشر:
| صفت | واشر تخت | واشر گلگیر |
| سود اولیه | حتی نشستن؛ حفاظت از سطح | توزیع بار گسترده؛ از کشش جلوگیری می کند |
| بهترین برای | اتصالات فلزی استاندارد و مجموعه های فشرده | مواد نازک، بسترهای نرم، سوراخ های خالی بزرگتر |
| OD معمولی نسبت به پیچ | کمی بزرگتر از سر پیچ | چندین برابر قطر پیچ برای تماس گسترده |
| گزینه های مواد | فولاد، ضد زنگ، برنج، نایلون | گزینه های مشابه؛ هنگام قرار گرفتن در معرض، مقاومت در برابر خوردگی را ترجیح می دهند |
چک لیست سریع برای تصمیم گیری بین گلگیر و واشر تخت:
از این مشکلات اجتناب کنید: استفاده از واشر با شناسه خیلی بزرگ برای پیچ (ایجاد بارگذاری غیرمرکز)، جایگزینی واشر نازک در جایی که به یاتاقان ضخیمتر نیاز است (به تغییر شکل میانجامد) و مواد نامتناسب (باعث خوردگی گالوانیکی میشود). در صورت مشاهده شل شدن مداوم، پیش بارگذاری را تأیید کنید، از گشتاور صحیح استفاده کنید و یک واشر قفل یا قفل رزوه مناسب برای مجموعه در نظر بگیرید.
برای کارهای فولادی سازه ای عمومی، مجموعه ای از واشرهای تخت را در اندازه های مربوطه نگه دارید. برای کار بر روی فلز نازک، چوب، پلاستیک، یا جایی که فاصله سوراخ بزرگتر از بست است، واشرهای گلگیر را به عنوان تمرین استاندارد نگه دارید. همیشه به واشرها به عنوان بخشی از طراحی اتصال فکر کنید: آنها تنش باربری را مدیریت می کنند و از سطوح محافظت می کنند اما جایگزین انتخاب مناسب بست یا کنترل گشتاور نمی شوند.